قایم موشکی که می توانست بهتر باشد

بازی قایم موشک مدت هاست بر روی مارکت کافه بازار عرضه شده و بعد از رصد کردن نظرات کاربران به این نتیجه رسیدم که نتوانسته رضایت مخاطبان را به خودش جلب کند. این بازی را بررسی می کنم تا از دلایل عدم موفقیت این بازی فکری-آموزشی بیشتر بدانیم.

ایده بازی مشابه بازی های ماجرایی اشیای پنهان است به این صورت که بازیکن در سه محیط اتاق، مزرعه و شهر سه بعدی به دنبال اشیاء خواسته شده می گردد. نحوه کنترل بازی به دو صورت واقعیت افزوده و لمسی انجام می شود. حالت واقعیت افزوده بازی با گرفتن عکس از یک چیز ثابت مانند کتاب ممکن می شود. البته این حالت به درستی عمل نمی کند و شاهد ایراداتی در نحوه کنترل این حالت هستیم. بعد از گرفتن عکس، بدلیل محدودیت دید دوربین گوشی و سبک بازی که از ما می خواهد گوشی را کمی به اطراف بچرخوانیم تا اشیاء را پیدا کنیم باعث خارج شدن محدوده دید دوربین گوشی از آن چیزی که عکس گرفته بودیم می شود و در نتیجه بازی غیر قابل انجام شده و موجب صرف نظر کردن بازیکن از این حالت می شود. یک ایراد دیگر این حالت لرزش مدل های سه بعدی محیط بازی بدلایل نامعلوم است.

در حالت دوم، کنترل لمسی بازی از حالت قبل بهتر است. به این دلیل که ایرادات حالت قبل را ندارد. در این حالت دو دکمه بزرگنمایی و کوچکنمایی گنجانده شده که با لمس آن ها دوربین به جلو و عقب می رود. آموزش بازی می گوید که در صورت لمس یک بخش و اشاره روی دکمه بزرگنمایی، دوربین به همان سمت می رود؛ اما متأسفانه این قابلیت هم به درستی عمل نمی کند و بازیکن در کنترل کلی بازی دچار سردرگمی می شود. نحوه انجام بازی بسیار ساده است. کافیست روی اشیایی که گوینده نام می برد اشاره کنیم. ایده کلی بازی می تواند مفید و آموزنده باشد؛ اما بعد از مدتی بازی کردن و کلنجار رفتن با کنترل بد آن متوجه می شویم که به سرعت از بازی خسته می شویم. شاید دلیل اصلی این موضوع روند تکراری و نبود یک طرح مناسب برای درگیر کردن بازیکن در کارهایی باشد که در بازی وجود ندارد!

نکته دیگری که موجب می شود بازی راحت انجام نشود، در صورتیست که بر روی موبایل های 5 اینچی یا کوچکتر اجرا شود. پیدا کردن اشیاء ریز بر روی یک صفحه کوچک کار خیلی جذابی نیست! به طور خلاصه بازی از سادگی بیش از حد رنج می برد. اینکه دائماً نام اشیاء مختلف برده شود تا بازیکن روی آن ها اشاره کند، کاری خسته کننده است. حتی برخلاف بازی های اشاره و کلیک رایج، زمان و امتیاز و مرحله های متنوعی در بازی وجود ندارد. جالب اینکه تنها یک مرحله از بازی رایگان بوده و دو مرحله دیگر هر کدام با پرداخت مبلغ 1999 تومان آزاد می شوند.

البته برخی نکات مثبت هم در طراحی بازی وجود دارد از جمله اینکه یک گوینده صوتی، در طول بازی همراهیتان می کند. این موضوع زمانی کارکرد مفید خود را پیدا می کند که یک خردسال به انجام بازی بپردازد. خردسالی که هنوز بدرستی نمی تواند متون را بخواند و تشخیص دهد. البته باز هم بدلیل کنترل ضعیف بازی، قایم موشک محصولی نیست که بتواند به خوبی با کودکان ارتباط برقرار کند. از دیگر نکات مثبت می توان به وجود قابلیت راهنما برای یافتن اشیاء و طراحی استاندارد منو اشاره کرد.

مدل های بازی با بافت های مسطح یک دست پوشیده شده اند که یک گرافیک کارتونی نسبتاً جالبی را شکل داده اند. مرحله اول یعنی اتاق خانه، پر است از اشیاء مختلف در یک اتاق مربعی که یک آشپزخانه روباز، تلویزیون، راحتی، میز کامپیوتر، کتابخانه و میز ناهارخوری اصلی ترین بخش های آن را تشکیل می دهند و بیشتر به چشم می آیند. برخی اشیاء مانند پیچ گوشتی و شمع به سختی پیدا می شوند؛ اما کتابخانه و در و یخچال به راحتی در دید بازیکن قرار می گیرند. شاید تفکیک اشیاء کوچک و بزرگ در دو دسته بندی یا سطح بندی آسان و سخت باعث پربار تر شدن گیم پلی بازی میشد.

از نکات منفی موجود در بازی نمایش مداوم تبلیغات است. در پایین صفحه یک بنر مستطیلی نمایش داده می شود و در میان انجام بازی نیز تبلیغات تمام صفحه جلوی دیدتان را می گیرند که تمام این تبلیغات با پرداخت 2999 تومان حذف می شوند و علاوه بر آن دو مرحله قفل شده نیز آزاد می شوند. شاید این مدل درآمدزایی برای یک بازی که کودکان را هدف گرفته جالب نباشد. مخصوصاً نمایش تبلیغات خیلی آزار دهنده است.

برای جنبه آموزشی بازی نیز ایده های بهتری می توانست لحاظ شود. به عنوان مثال اگر در بخشی از بازی اشیایی که بازیکن پیدا می کرد با توضیحات معرفی می شدند و کاربرد آن ها توضیح داده می شد می توانست به بار آموزشی بازی بیافزاید. همچنین وجود قابلیت طراحی مرحله می توانست به تقویت مهارت خلاقیت بازیکن منجر شود.

قایم موشک همانطور که گفتم می توانست کامل تر و جذاب تر باشد و با اضافه کردن چند قابلیت و ویژگی از خسته شدن بازیکن جلوگیری کند.