قبلاً درباره اینکه «مراحل اولیه تبدیل شدن به نویسنده بازی چیه؟» و «اسامی مشهورترین رسانه‌ها (سایت و نشریات) و خبرنگاران بازی‌های ویدئویی» نوشتم. امروز میخوام کمی بیشتر درباره خبرنگاری گیم توضیح بدم. خبر بخش جدایی ناپذیر اغلب رسانه‌هاست. رسانه‌های بازی هم از این مورد مستثنی نیستند.

رسانه‌های زیادی در داخل و خارج از کشور در حوزه گیم فعالیت میکنن و بیشتر اونها اشتراک موضوع و هدف دارند. تنها بخش کمی از این رسانه‌ها بصورت تخصصی روی یک موضوع متمرکز شدن و اغلب اونها بخش‌های مشابهی به همدیگه دارن، از معرفی و نقد بازی‌ها گرفته تا اخبار و پادکست و ویدیو و ...

بخشی که امروز میخوام راجع بهش بنویسم، نحوه تهیه اخبار هست. همونطور که از اسمش پیداست مربوط به خبررسانی یا همون اطلاع‌رسانی میشه. ما بعنوان خبرنگار رسانه بازی، واسطی هستیم بین همه اتفاقات و رخدادهای صنعت بازی با مخاطبان رسانمون که گیمرها و خانواده‌ها و پژوهشگرا و بازی‌سازا و حتی بازدیدکننده‌های عمومی و غیرحرفه‌ای میتونن باشن.

چندین دهه است که بازی‌های ویدئویی عرصه جدیدی را از حیث اقتصادی و فرهنگی وارد جوامع بشری کرده‌اند و روز به روز بر این تاثیر افزوده می‌شود. زمانی که ما با کنسول‌های خانگی در دوران بچگی مشغول بازی‌های دوبعدی بسیار جذاب و خاطره‌انگیزی بودیم، احتمالاً هیچ ذهنیتی از تولید بازی‌های ویدئویی و اینکه چنین شغلی واقعاً وجود خارجی دارد و درآمدزا است نداشتیم و بیشتر پدر و مادرها هم نهایتاً بازی را یک سرگرمی اوغات فراغت پرکن برای کودکان می‌پنداشتند.

از دورانی می‌گویم که با آرزوی خرید یک کنسول جدید که می‌تواند مورتال کامبت یا سونیک را اجرا کند، صبح را شب می‌کردیم و همه فکر و ذکرمان این بود. شاید برای امثال ما عجیب نباشد که آن زمان به بازی‌سازی هم فکر می‌کردیم؛ اما حقیقتاً وقتی پاسخ دیگر بچه‌ها را درباره شغل آینده‌شان می‌شنوم که در جواب می‌گویند دوست دارم دکتر یا خلبان شوم، کمی به آرزوی سابق (و کنونی) خودم شک می‌کنم!

در ادامه مطلب قبلی درباره نویسندگی و خبرنگاری بازی‌های ویدئویی، امروز راجع به چند تا از مشهورترین رسانه‌های خارجی بازی و از نویسندگان، خبرنگاران و منتقدان مینویسم و خدمتتون معرفی میکنم.

همین ابتدا توضیح بدم منظور از بازی ویدئویی هر نوع بازی (اعم از سه‌بعدی و دوبعدی) هست که روی هر نوع صفحه نمایشی از کامپیوتر گرفته تا تلویزیون یا گوشی و کنسول‌های دستی اجرا میشه. به خاطر همین این لفظ جامع‌ترین لفظ برای اشاره به گیم‌هاست. (خودم یه مدت کوتاهی بجای بازی‌های ویدئویی از لفظ بازی‌های دیجیتال استفاده کردم ولی الان توبه کردم )

خوب برگردم به موضوع. میرم سراغ رسانه‌های بازی از قدیمی‌ترین‌هایی که هنوز هم زنده هستن و فعالیت میکنن. نکته قابل ذکر اینه که اغلب سایت‌های بازی‌های ویدئویی سال 1996 شروع به فعالیت کردن که اسامی تعدادیشون رو در ادامه همراه با لینک سایت‌ها میارم.

اگه در حال خوندن این متن هستین، پس یه علاقه مشترک بینمون وجود داره و اون بازی کردنه. بعضی از افرادی که به بازی کردن علاقه دارن، دوست دارن دیدگاهشون رو به گوش بقیه هم برسونن و یه حس درونی بهشون میگه: دستت رو بذار روی کیبورد و شروع کن به نوشتن! پس اگه شما هم عاشق بازی کردن و نوشتنی، بسم الله.

به همین سادگی شما وارد دنیای نویسندگی میشین. البته راه زیادی تا نویسنده شدن در پیش دارین؛ ولی همین که شروع کنید به نوشتن مقدمه این راهه. قطعاً در ابتدای کار جملاتتون ناقص به نظر میرسه و حتی برای نوشتن یک جمله، بارها و بارها مجبور میشین اونو پاک کنین و از اول بنویسید. کلی فکر میکنید و موضوع انتخاب میکنید ولی همینکه شروع به نوشتن میکنید، کلمات شما رو یاری نمیکنه و از چهار جمله‌ای که نوشتین، سه‌تاش شبیه به هم میشه. اشکالی نداره چون همه اولش همینطوری بودن. مثل خودم.