در بازی‌های ویدئویی خارجی که تاکنون عرضه شده‌اند کاراکترهای زن، بصورت قهرمانانی جنگجو و تا دندان مسلح طراحی شده‌اند. لاراکرافت اولین گزینه‌ای است که به ذهن می‌رسد و او نمونه‌ای از قهرمان‌سازی غربی برای جنس مونث می‌باشد. آنچه که عرف می‌پذیرد این است که در کارهایی که نیاز به قدرت دارند، به دلیل وجود نیروی جسمی قویتر، مردها مشارکت کنند. اما جایی که صحبت از تجارت باشد و پای پول به میان آید، دست به هر اقدامی زده می‌شود تا مخاطب جذب یک بازی تجاری شود. بله بازی‌ها اول از همه جنبه درآمدزایی برای شرکت‌های بزرگ ناشر دارند. پس اینجاست که سود و تجارت جای عقلانیت را می‌گیرد. نتیجه می‌شود استفاده ابزاری از ویژگی‌های زنانه مثل ظاهر زیبا، اندام جذاب و صدای اغواگرانه برای جذب افراد بیشتر به سمت بازی.

اما وضعیت در تولیدات داخلی خودمان چگونه است؟ کاراکترهای زن برآمده از فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی طراحی می‌شوند یا تحت تاثیر فرهنگ تهاجمی غرب قرار گرفته‌اند؟

به سراغ چندین بازی ایرانی می‌رویم تا ببینیم اوضاع از چه قرار است.

مهدیار یک بازی ماجرایی کوتاه است که عوامل سازنده آن سعی داشته اند در قالب یک بازی جذاب برای گروه سنی هدف، پیام های ارزشی و اعتقادی را بصورت غیر مسقتیم منتقل کنند. در یک نگاه سطحی می توان بازی را از جهت طراحی های گرافیکی مثبت ارزیابی کرد؛ چراکه محیط و شخصیت های داستانی به خوبی طراحی شده اند و از این حیث مشکلی به چشم نمی آید. اما آیا همین ویژگی برای یک بازی کافیست؟

اینکه در لابلای بازیهای پر زرق و برق امروزی که خصوصاً برای گوشی های هوشمند به سرعت هر چه تمام تر هر روز بازی جدیدی عرضه می شود؛ یک بازی با نکات مثبت فرهنگی تولید شده است که سعی کرده حداقل های استاندارد کیفیتی را رعایت کند جای خوشحالیست. اما اگر بخواهیم بدون تعارف این بازی را بررسی کنیم نکات ریز بسیاری وجود دارد که در رابطه با نواقص و کاستیهای آن می توان مطرح کرد.

همیشه از اینکه بازیسازان ایرانی بدون کمترین تفکری به کپی برداری محض از بازیهای خارجی پرداختند احساس بدی داشتیم. قرمز کوچولو که به تازگی بر روی کافه بازار عرضه شده، یک بازی متفاوت ایرانی است که حس و حال تازه ای دارد.

ماهی قرمز همیشه ما را به یاد ایام عید می اندازد. قرمز کوچولو روایتی کوتاه از زندگی یک ماهی قرمز در بین برادر، خواهر و مادرش است همراه با فراز و نشیبی که در محیط زندگیشان دارند. این ماهی های قرمز در حوض آبی زندگی می کنند که محوطه ای محدود و مستطیل شکل دارد. بازی از یک راوی صوتی بهره مند است که داستان کوتاه قرمز کوچولو را روایت می کند. شروع ماجرا با توضیحاتی درباره اینکه قرمز کوچولو از وقتی یادش می آید در این محل بوده و فقط دو رنگ قرمز و آبی را می شناسد (اشاره به رنگ ماهی ها و حوض آب) آغاز می شود.

بازی ماجرایی سیاره : قسمت اول برای سیستم عامل اندروید و در مارکت کافه بازار عرضه شده است. با نگاهی به تصاویر بازی متوجه می شوید که با یک کار نسبتاً خوب طرف هستید و از آن دسته کارهایی نیست که جدیداً باب شده از یکدیگر کپی برداری کنند و نهایتاً یک بازی پر از نقص را به اسم اپیزودی به خورد مخاطب دهند. سیاره حرفی برای گفتن دارد که در قالب یک گرافیک پیکسلی که یادآور بازی های ماجرایی قدیمی کامپیوتری است، کاملاً بی سر و صدا کارش را آغاز کرده.

شروع بازی با یک دموی کمیک مانند و روایت داستانی بی کلام؛ اما دارای نوشته های فارسی همراه است. فضای بازی کمی آدم را یاد فیلم سینمایی ادیسه فضایی، اثر کوبریک می اندازد. شخصی با تصمیم خود به فضا می رود و در حالی بازی را آغاز می کنیم که او گذشته را به یاد نمی آورد و نمی داند کجاست و چه می کند.

بازی قایم موشک مدت هاست بر روی مارکت کافه بازار عرضه شده و بعد از رصد کردن نظرات کاربران به این نتیجه رسیدم که نتوانسته رضایت مخاطبان را به خودش جلب کند. این بازی را بررسی می کنم تا از دلایل عدم موفقیت این بازی فکری-آموزشی بیشتر بدانیم.

ایده بازی مشابه بازی های ماجرایی اشیای پنهان است به این صورت که بازیکن در سه محیط اتاق، مزرعه و شهر سه بعدی به دنبال اشیاء خواسته شده می گردد. نحوه کنترل بازی به دو صورت واقعیت افزوده و لمسی انجام می شود. حالت واقعیت افزوده بازی با گرفتن عکس از یک چیز ثابت مانند کتاب ممکن می شود. البته این حالت به درستی عمل نمی کند و شاهد ایراداتی در نحوه کنترل این حالت هستیم. بعد از گرفتن عکس، بدلیل محدودیت دید دوربین گوشی و سبک بازی که از ما می خواهد گوشی را کمی به اطراف بچرخوانیم تا اشیاء را پیدا کنیم باعث خارج شدن محدوده دید دوربین گوشی از آن چیزی که عکس گرفته بودیم می شود و در نتیجه بازی غیر قابل انجام شده و موجب صرف نظر کردن بازیکن از این حالت می شود. یک ایراد دیگر این حالت لرزش مدل های سه بعدی محیط بازی بدلایل نامعلوم است.